قال المهدی (ع) : «فی إبنَةِ رسُولِ اللهِ (ص) لِی أسوَهٌ حَسَنَهٌ»
(بحار الانوار، ج53، ص178، باب31)
مفهوم اتحاد اسلامی این نیست که فرقه‌های اسلامی به خاطر اتحاد اسلامی از اصول اعتقادی و یا غیر اعتقادی خود صرف نظر کنند و به اصطلاح مشترکات همه فرق را بگیرند و مختصات همه را کنار بگذارند . چه ، این کار نه منطقی است و نه عملی ،ما خود شیعه هستیم و افتخار پیروی اهل البیت علیهم السلام را داریم ، کوچکترین چیزی حتی یک مستحب و یا مکروه کوچک را قابل مصالحه نمی‌دانیم ، نه توقع کسی را در این زمینه می‌پذیریم و نه از دیگران انتظار داریم که به نام مصلحت و به خاطر اتحاد اسلامی از یک اصل از اصول خود دست بردارند(امامت و رهبری،استاد مرتضی مطهری ج1ص17)
طراحان فکر عالی اتحاد اسلامی که در عصر ما مرحوم آیة الله العظمی بروجردی قدس الله سره در شیعه و شیخ محمود شلتوت در اهل تسنن در رأس آن قرار داشتند ، چنان طرحی را در نظر نداشتند . آنچه آن بزرگان در نظر داشتند این بود که فرقه‌های اسلامی در عین اختلافاتی که در کلام و فقه و غیره باهم دارند به واسطه مشترکات بیشتری که در میان آنها هست می‌توانند درمقابل دشمنان خطرناک اسلام دست برادری بدهند و جبهه واحدی تشکیل دهند
(امامت و رهبری،استاد مرتضی مطهری ج1ص18)
